یکی از شایع ترین آسیب هایی که سالانه بسیاری از انسان های سراسر دنیا به آن مبتلا می شوند، کمر درد است.
آسیب های مرتبط با کمر درد بالاترین رقم شيوع را به خود اختصاص داده (بين 60 تا 80 درصد) که علاوه بر جنبه های بهداشتی از نظر اقتصادی نیز توجه همگان را به خود جلب نموده است . اگر چه این عارضه معمولا در ابتدا با یک درد ملایم و صرفا محدود کننده شروع می شود، اما گاهی درد به تدریج شدید گردیده تا حدی که در حدود ۱۵ درصد از افراد به دلیل پیشرفت بیماری، زمین گیر می شوند.
تحقیقات متعددی در زمینه کمر درد و مکانیزم بروز آن گزارش شده و عوامل متعددی از جمله بی ثباتی و افزایش قوس طبیعی ستون فقرات به عنوان علت بروز این عارضه پیشنهاد شده است. ستون فقرات به عنوان تکیه گاه اندامها، ذاتا بی ثبات می باشد و فقدان ثبات مرکزی ستون مهره ای (Core stabilization) به عنوان عامل مستعد کننده کمر درد مطرح شده است .
از این رو، عوامل مؤثر در بی ثباتی را به سه دسته عوامل استخوانی، عوامل رباطی و عوامل عضلانی می توان تقسیم کرد. ثبات مرکزی ستون مهره ای توسط عضلات خاصی تأمین می گردد که این عضلات، ثبات بین مهره ای را به شکل موضعی تأمین می کنند. عضلات با اتصالات بین مهره ای، مانند مولتی فيدوس، عرضی شکم و مایل داخلی برای ثبات بين سگمانی مناسب تر هستند.
بسیاری از محققين تغییرات اندازه قوس کمری که ناشی از کم تحرکی زندگی ماشینی امروزی با متعاقب تغییر در تون و اختلال عملکرد عضلات اطراف ستون فقرات از قبیل کاهش قدرت عضلات شکم، کاهش قدرت عضلات اکستانسور هیپ، کوتاهی عضلات ایلیوپسواس و کاهش انعطاف پذیری عضلات خلفی کمر شمرده می شود را به عنوان عامل اصلی درد کمر مزمن عنوان کرده اند.
درمان کمر درد و توانبخشی آن در کوتاه ترین زمان ممکن، یک آرزوی بزرگ و قدیمی است و حتی دست اندر کاران سلامت و بهداشت از کمر درد به عنوان فاجعه بهداشتی قرن ۲۱ یاد نموده اند . هرچند پیشرفت های درمانی و توانبخشی کمر درد به ویژه در سالهای اخیر موفقیت های نسبی داشته است، ولی هنوز برنامه های درمانی، پرهزینه و طولانی مدت است و سالانه انجام هزاران عمل دیسک کمر در سراسر دنیا خود نشانی از این برنامه های درمانی می باشد.
کنترل موفقیت آمیز کمر درد در گرو تبيين علمی و دقیق مکانیزم این عارضه است. حال باید به دنبال یک روش درمانی کم هزینه و مؤثر که بتواند فرد را به زندگی روزانه برگرداند، بود.
می توان کمر درد را پدیده ی چند عاملی دانست؛ بنابر این، وجود نگرش های متعدد برای درمان آن غیر منتظره نیست. برخی از این نگرش ها مؤثر نبوده، در حالی که برخی دیگر از جمله تمرين عضلات خاص، مؤثر بوده است. محققین زیادی در جستجوی روش های مناسبی برای بالا بردن سطح آمادگی جسمانی و اصلاح اختلالات ایجاد کننده این عارضه می باشند و هم چنین حمایت های زیادی از ورزش درمانی جهت کنترل و پیشگیری از کمردرد با هدف برگرداندن ثبات دینامیکی و بهبود و توسعه کنترل حسی – حرکتی فقرات کمری و لگن شده است .
لذا، در کنترل کمر درد طراحی برنامه های تمرینی مناسب جهت تقویت عضلات ثبات دهنده مرکزی و بهبود عملکرد سیستم مذکور مهم می باشد. علی رغم مطالعات فراوان در زمینه درمان کمر درد، در مورد مناسب ترین، مداخله درمان تو افقی وجود نداشته و تحقیقات ادامه دارد.
همچنین، بسیاری از بیماران به دلایل اقتصادی، خواهان بازگشت سریع تر توانائی های عملکردی، کاهش درد و افزایش عملکرد عضلانی می باشند؛ از این رو، محققین زیادی در پی روش های جدید علمی هستند که به نتایج متفاوتی برخورد نموده که یکی از این روش ها، تمرینات متفاوت آب درمانی می باشد. آب درمانی در هیدرومد و ارزش های درمانی آن با چنان سرعتی در جوامع پزشکی و ورزشی جا باز کرده که این روش مورد استقبال بیماران و دردمندان قرار گرفته و سال به سال روش های کامل تر و تمرینات جامع تری برای آن ابداع می گردد .
فشار عمق آب بر روی بدن، مفاصل، ماهیچه ها و اندام های داخلی در حین ورزش مانند یک ماساژ خوب، به تمام بدن آرامش بخشیده و مانع کوفتگی بدن می شود و به دلیل کاهش فشار داخل دیسک، اندازه سوراخ بین مهره ای ممکن است افزایش یابد و با بين مفاصل فاسيت مقداری فاصله ایجاد شود، که این اثر اغلب به بیماران با مشکلات کمر در هنگام تمرین امکان می دهد که ناراحتی کمتری احساس نمایند.
در استفاده از آب درمانی در هیدرومد هیچ فشاری به بافت آسیب دیده وارد نمی شود و فرد در حالی به تمرین ادامه می دهد که واقعا از آسيب دور است.
یکی از مزایای عمده درمان در آب کاهش نیروهای مربوط به تحمل وزن می باشد. بیمارانی که در آب تمرین می کنند احساس سبک بودن و راحت تر حرکت کردن، نموده و به علت شناور بودن بار کمتری را روی مفاصل خود احساس می کنند .
تا آنجا که ما بررسی نمودیم، پژوهشی در رابطه با تأثیرات تمرینات در آب بر روی عضلات ثبات دهنده مرکزی بدن در افراد مبتلا به لور دوز و درد کمر با طول درمانی سه ماه مشاهده نشده است که ثابت کند تمرینات آب درمانی برای این افراد مفید است. از این رو، پژوهش حاضر به بررسی اثرات تمرینات منتخب عضلات ثبات دهنده مرکزی بدن در آب بر میزان شدت درد و لوردوز کمر دانشجویان دختر پرداخته است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بوده که در شهر تهران انجام شده است. تعداد 43 نفر (22 نفر در گروه تجربی و 21 نفر در گروه کنترل) با دامنه سنی 18 تا 25 سال با سابقه کمردرد به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. گروه تمرینات آب درمانی به مدت 12 هفته (هفته‌ایی سه جلسه) برنامه تمرینی را تحت نظر محقق انجام دادند و گروه کنترل در این مدت هیچ‌گونه تمرینی را انجام ندادند. نتایج بر اساس پرسشنامه کبک (شدت دردکمر) و خط‌کش منعطف (درجه لوردوز کمر) در روز اول و آخر برای هر آزمودنی‌ها جمع‌آوری گردید.
نتایج: در بررسی نتایج گروه تجربی میزان کاهش شدت دردکمر و لوردوز کمر تفاوت معنی‌داری داشته و در گروه کنترل، اختلاف معنی‌داری بین داده‌های پیش و پس‌آزمون مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان می‌دهند تمرینات تقویتی ثبات‌دهنده مرکزی ستون‌فقرات در آب باعث کاهش میزان درد و زاویه لوردوز کمری می‌شود.
برای دیدن نتایج بیشتر از این تحقیق اینجا کلیک کنید.
*جهت مشاهده تجهیزات هیدروجیم و هیدرومِد (ورزش در آب و آبدرمانی تخصصی) اینجا کلیک کنید.
استاندارد آبدرمانی در هیدرومِد
تاثیر هیدروتراپی در لاغری 
فواید آب درمانی بر دیابتی ها 
تنظیم کننده ارتفاع استخر
نِک نودِل (نودل گردنی)
ده حرکت فوقالعاده ورزش در آب در هیدروجیم و آب درمانی در هیدرومِد (تصویری)
پله هیدروجیم
تردمیل آبی
آگوا بالانس
ست شناوری کامل در آب و دویدن در قسمت عمیق استخر
پارالِل آبی
دوچرخه ثابت آبی
هالتر آبی سنگین