فروش تجهیزات آبدرمانی

تاریخچه آب درمانی

در خلال قرن هيجدهم میلادی، استفاده از آب در پزشکی رواج یافت و اصطلاح هیدروتراپی از همان زمان رفته رفته بر سر زبان ها افتاد. در اوایل قرن بیستم دلایل علمی کافی در اثبات خواص درمانی آب سرد و گرم بدست آمد و امروزه متخصصین سلامت بطور روز افزون بر استفاده از آب، جهت تسهیل در حرکات درمانی تاکید می کنند.

بیماران نیز به دلیل احساس آرامش و نشاط و آسانتر شدن انجام حرکتهای درماني از طرفداران این روش درمانی هستند.

باید به این نکته هم اشاره نمود به همان میزان که این روش برای بیماران راحت تر است ولی برای درمانگر مشکلات خاص خود را دارد. کار کردن با بیمار در آب به صرف انرژی، دقت بیشتر و تجربه کافی نیاز دارد.

آبدرمانی در کشور ایران

در کشور ما برای ضد عفرنی اکثر استخر ها از کلر بجای ازن استفاده می کنند که آسیبهایی نظیر تغییر شکل ناخن، قرمزی چشم، خارش پوست، ابتلای غیر معمول به آسم ناشی از بخارات سمی را برای درمانگر به دنبال دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.

امروزه در بسیاری از استخرها افرادی با گذراندن دوره های کوتاه مدت به نام آبدرمانی مبادرت به کار درمانی در رابطه با بیماران می کنند. که متاسفانه مشکلاتی هم برای بیماران به دنبال داشته است. برای تمایز و جلوگیری از اشتباه بيماران ما از واژه فیزیوتراپی در آب استفاده می کنیم.

تعریف و تشریح خدمت آب درمانی در هیدرومِد

انجام تمرینات درمانی در محیط آب و استفاده از ویژگیهای مکانیکی، فیزیکی در دمای آن جهت اجرای برنامه درمانی بیمار که شامل تکنیکهای درمانی فیزیوتراپی مانند استفاده از الگوهای PNF. تکنیکهای متحرک سازی مفصل، تکنیکهای آزاد سازی بافت، تمرینات مقاومتی جهت تقویت عضلات و لیگامانها، تمرینات کششی برای انعطاف پا. تمرینات استقامتی و تمرینات تعادلی می باشد.

فیزیوتراپی در آب شامل قسمت های زیر می باشد:

ویرپول

هایبر تانک

حمام متضاد

استفاده از آکواریم آب برای انجام تمرینات درمانی

استفاده از استخر برای انجام تمرینات درمانی

یکی از موارد استفاده فیزیوتراپی در آب برای بیماران سوختگی می باشد.

اقدامات ارائه خدمت در سه مرحله صورت می گیرد:

*مرحله قبل ان اجرای خدمت که شامل ۳ قسمت می باشد.

1- ارزیابی کامل بيمار که شامل ثبت تاریخچه بیماری، سنجش قدرت عضلات، اندازه گیری دامنه مفاصل، بررسی رفلکس ها، ارزیابی وضعیت عضلات از نظر کوتاهی با وجود نقاط فیبروزه یا گره های عضلانی، بررسی هماهنگی عضلانی, تعادل و پوسچر بیمار می باشد.
2- طرح ریزی برنامه درمانی که متناسب با مشکلات بیمار باشد .

3- آماده کردن بیمار برای انجام تمرینات داخل آب که لازمه آن آشنایی با شرایط و محیط آب و تفاوت انجام حرکات در در محیط خشکی و آب می باشد. در صورت هراس بیمار از آب، آرامش سازی و ایجاد اطمینان از شرایط أمن این محیط و کاهش اضطراب.
داخل آب نمودن بیمار که در صورت عدم توانایی استفاده از وسائل کمکی مانند جرثقیل حمل بیمار لازم می باشد .

* مرحله حین خدمت

1 – اجرای برنامه طراحی شده جهت درمان استفاده از ورپول قبل از انجام تکنیکهای دستی، کاربرد ابزار شناوری و تعلیق اندامهای بیمار و نیز امکانات ایجاد مقاومت در آب

۲- حضور درمانگر داخل آب کنار بیمار جهت کنترل حرکات بیمار

٣- کنترل علائم حیاتی بیمار در هنگام انجام تمرینات داخل آب، بخصوص سالمندان، بیماران دیابتی و بیمارانی که مشکلات قلبی دارند۔

* مرحله بعد از انجام خدمت

بعد از یک الى چند جلسه درمانی، بیمار باید مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد تا در صورت نیاز در برنامه درمانی او تغییراتی صورت گیرد. بیماری که تحت عمل جراحی بازسازی لیگامان کروشیت قدامی قرار گرفته است. در هفته دوم که ۹۰ درجه خم شدن زانو کسب شد. باید چرخش داخلی و خارجی زانو کامل شود.

پیگیری وضعیت بیمار چند هفته بعد از اتمام جلسات درمانی ضروری می باشد تا توصیه های تکمیلی به او ارائه گردد.

ضرورت ارائه خدمت آب درمانی در هیدرومِد

به دلیل ویژگی های آب، انجام حرکات در آن در بعضی جهات برای بیمار راحت تر خواهد بود و با توجه به نقش حمایتی آن به علت نیروی ویسكوزیته و هیدرواستاتیک، ثبات وضعیت بیماری که با مشکل تعادل روبرو می باشد بیشتر تامین می شود و اعتماد بنفس بیمار افزایش می یابد.
سالمندان، بیماران نرولوژیک مانند MS و بیماران CVA تمایل بیشتری به انجام تمرینات در آب دارندو احساس توانمندی و استقلال بیشتری می کنند.
ایجاد آرامش و نشاط حاصله، از آثار روانی مشکلاتشان مي کاهد و روند بهبودي آنان را تسريع نموده و یا از سرعت افت توان بیمار می کاهد.
مطالعات نشان داده اند که انجام حرکات در آب می تواند باعث افزایش قدرت و استقامت عضلانی بیماران MS شود.
هرم رشد جمعیت به سوی سالمندی است و نیاز به تغيير در الگوی بهداشت و سلامت آنها که یکی از مشکلات اساسی جامعه می باشد، حس می شود.
استفاده این تمرینات داخلی آب يک روش غیر دارویی است که آثار و پیامدهاي سوء دارو را ندارد و می تواند بر روی کاهش درد مزمن سالمندان اثرات زیادی داشته باشد و نیز باعث بهبودی فیزیولوژیکی قلبی عروقی، توانمند سازی گام برداری، بھبودی تعادل و کاهش زمین خوردن، کارایی عملکردی و کاهش افسردگی و اضطراب او شود.
درمانگر با دسترسی سه بعدی به بیمار به علت نیروی شناوری، تکنیکهای درمانی را راحت تر و بهتر انجام می دهد.
استفاده از آب در طی درمان خطر صدمه در طی برنامه های حرکت درمانی را کمتر خواهد نمود.
بیمارانی که بعد از جراحی های مختلف ممنوعیت تحمل وزن بطور کامل یا نسبی دارند، در داخل آب به دلیل غوطه وری و کاهش وزن می توانند فعالیتهای تحمل وزن را سریعتر شروع کنند که موجب کاهش هزینه های درمانی و تسریع روند بهبودی خواهد شد.
بیمارانی که مبتلا به دردهای مزمن کمری هستند به علت سال ها درگیری با آن که ناتوانی های زیادی برای آنها بوجود آورده، دچار افسردگی می شوند. مطالعات حاکی از آن است که انجام تمرینات درمانی در آب باعث کاهش درد، اضطراب و بهبود عملکرد آنان شده است.
بیمارانی که مبتلا به استئوآرتریت مزمن زانو و هيپ (لگن) مي باشند. راه رفتن روی تردميل داخل آب یکی از فعالیتهای مناسب جهت افزایش تحرک و بهبودی و اصلاح راه رفتن آنان می باشند.
انجام حرکات اصولی درمانی در آب موجب بهبود عملکرد و ضربان قلب می گردد. فشار هیدرو استاتیک آب باعث رسیدن خون از اندام تحتانی به ناحیه توراسیک (قفسه سینه) می گردد.

فلوچارت ارائه خدمت آبدرمانی (فیزیوتراپی در آب) در هیدرومِد

فرد یا افراد صاحب صلاحیت جهت تجویز (Order) خدمت و استاندارد تجویز آب درمانی:

کلیه متخصصین پزشکی در حوزه ی مرتبط و پزشک عمومی (در مواردی که به پزشک متخصص دسترسی نباشد) می توانند در خواست فیزیوتراپی در آب را بدهند.

ویژگی های ارائه کننده اصلی صاحب صلاحیت جهت ارائه خدمت آب درمانی (فیزیوتراپی در آب) در هیدرومِد:

مسئولیت ارائه خدمت بر عهده فیزیوتراپیست می باشد. فیزیوتراپیست دارای حداقل مدرک کارشناسی می تواند این خدمت را ارائه کند.

عنوان و سطح تخصص های مورد نیاز (استاندارد) برای سایر اعضای تیم ارائه کننده خدمت آبدرمانی (فیزیوتراپی در آب) در هیدرومِد:

عنوان و سطح تخصص های مورد نیاز (استاندارد) برای سایر اعضای تیم ارائه کننده خدمت آبدرمانی (فیزیوتراپی در آب) در هیدرومِد

استانداردهای فضای فیزیکی و مکان ارائه خدمت آب درمانی:

۱ . ویرپول جهت اندام ها یا تمام بدن، یک متر در یک متر
۲. هابر تانک حداقل دو متر در دو متر
٣. استخر برای انجام این خدمت به یک محیط آب با مساحتی که حداقل یک درمانگر بتواند در دو قسمت عمیق و کم عمق (یک متر و نیم) بیمار را تحت درمان قرار دهد، نیاز است.
این محیط باید شرایط مناسب برای پذیرش بیمار را داشته باشد. کف پوش مناسب که از سر خوردن بیمار جلوگیری شود. تهویه اصولی و پله ایمن برای داخل و خارج شدن بیمار از آب.
دمای آب باید بین 32.5 الی 36 درجه سانتیگراد باشد و دمای محیط باید دو درجه گرمتر از آب باشد.
استانداردهای مناسب یک استخر به دو دسته قسمت سخت افزاری و نرم افزاری تقسیم می شود. بر اساس استاندارهای سخت افزاری باید مصالح مورد استفاده استخر مناسب رطوبت و ساختمان و فضا تامین کننده مسائل بهداشتی، روشنایی مناسب، کف پوشش مناسب و مصالح بکار رفته در دیوارها و كل فضا باید قابل شستشو باشد.
ایمنی افراد داخل استخر در هنگام آتش سوزی در نظر گرفته شود. وجود میله و قلاب های اطراف استخر برای مواقع اضطراری ضروری است.
ویژگیهای نرم افزاری که شامل حضور ناجیان غریق، وسایل کمکی نجات غریق مثل تیوپ و میله نجات و غیره می باشند.

تجهیزات پزشکی جهت آب درمانی (فیزیوتراپی در آب) در هیدرومِد:

جهت مشاهده تجهیزات هیدروجیم و هیدرومِد (ورزش در آب و آبدرمانی تخصصی) اینجا کلیک کنید.

داروها، مواد و لوازم مصرفی پزشکی جهت آب درمانی (فیزیوتراپی در آب) در هیدرومِد:

ویزیت آبدرمانی (فیزیوتراپی در آب) در هیدرومِد:

اندیکاسیون های دقیق جهت تجویز آب درمانی (فیزیوتراپی در آب) در هیدرومِد:

۱) در سالمندان

۲) در بیماران نورولوژی

۳) در بیماران با اختلال عضلانی اسکلتی

4) بیماران ارتوپدیک

۵) بیماران روماتولوژی

6) سوختگی ها

دامنه نتایج مورد انتظار، در صورت رعایت اندیکاسیون های مذکور:

در رابطه با نتایج مفید آبدرمانی در سالمندان و بیماران نورولوژی مطالعات بسیاری انجام شده و مقالات عدیده ای وجود دارد. در مطالعه ای مروری بر مقالاتی که به بررسی مقایسه تاثیر تمرینات در دو محیط آب و خشکی در افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو و هیپ بر کارایی عملکردی، تحرک و وضعیت سلامتی، پرداخته بودند، نتایج حاکی از اثرات یکسان درمانی بود ولی روش داخل آب جایگزین بسیار مناسب برای انجام حرکاتی است که این بیماران در خشکی بسختی قادر به انجام آن بودند. در نتیجه اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده و تمایل بیشتری به ادامه درمان داشتند.

در مطالعه ای در بیماران با مشکلات عضلانی اسکلتی مانند استئوآرتریت، کمر درد، فیبرومایالژیا که از دردهای مزمن رنج می بردند و فعالیت های فیزیکی و کیفیت زندگی آنها تحت تاثیر قرار گرفته بود، مقایسه ای بین تاثیر تمرینات درمانی داخل آب و خشکی انجام شد و نتایج حاکی از موثر بودن تمرینات داخل آب به اندازه خشکی بود ولی کاهش اضطراب و افسردگی ناشی از دردهای مزمن در بیماران معنی دار بود.

شواهد علمی در خصوص کنتراندیکاسیون های (منع استفاده) دقیق آب درمانی:

1. بیماران با اختلالات قلبی ریوی شدید که ظرفیت حیاتی آنها کمتر از یک لیتر می باشد.
2. بیماران که فشار خون غیر طبیعی داشته و مبتلا به آنژین صدری می باشند
3. بیماران با درگیری عروق محیطی شدید

4. بیماران مبتلا به اختلالات کلیوی شدید

5. زخم های باز، کلستومی، عفونت پوستی، قارچ پا

6. عفونت های دستگاه فوقانی تنفس

7. بی اختیاری کنترل ادرار و مدفوع

8. بیماران مبتلا به صرع

9.بیمارانی که شدیدا از آب هراس دارند.

مدت زمان ارائه هر واحد خدمت:

زمان لازم برای ارائه خدمت در مورد استفاده از هابر تانک و یا استخر 45 دقیقه ویرپول ۱۵ دقیقه حمام متضاد ۱۵ دقیقه

مدت اقامت در بخش های مختلف بستری جهت ارائه هر بار خدمت آبدرمانی:

نیاز به بستری شدن بیمار نیست. برای بیماران بستری هم امکان استفاده از آب برای افزایش انعطاف پذیری و تحرک اندام ها و کاهش اِدم وجود دارد. استفاده از یک ویرپول سیار که به صورت سیلندر و اندام در آن قرار می گیرد و دستگاه به پمپ متصل می باشد.

حقوق اختصاصی بیماران مرتبط با خدمت آب درمانی

بیمار حق دارد از روند درمان مطلع باشد و اینکه علت انتخاب برنامه درمانی او چه بوده است. او محق است از درصد اثربخشی طرح درمانی خود آگاه شده و خطرات و آسیبهای احتمالی این روش درمانی برایش روشن باشد.

چه خدمات جایگزینی (آلترناتیو) برای خدمت بررسی آب درمانی، در کشورمان وجود دارد:

تنها جایگزین خدمت مربوطه، انجام تمرینات در خشکی زیر نظر فیزیوتراپیست می باشد.

مقایسه تحلیلی خدمت مورد بررسی نسبت به خدمات جایگزین:

در نهایت، اولویت خدمت با توجه به سایر جایگزین ها، چگونه می باشد؟

اگر شرایط برای آب درمانی به لحاظ مکان و امکانات مناسب باشد در بیمارانی که کیس آب درمانی هستند، اثرات مثبت خیلی بیشتر از انجام تمرینات در خشکی خواهد بود.

ایجاد نشاط و آرامش که به دنبال درمان در داخل آب ایجاد می شود آثار روانی ناشی از مشکلات مزمن را کاهش می دهد که این نیز خود باعث بهبودی سریعتر می گردد.

بيماران با محدودیت حرکتی مفصل به دلیل درد کمتر در پایان یک جلسه درمانی در آب، خشنودتر بنظر می رسند. بیماری که در خشکی از عدم توانایی راه رفتن بدون وسیله کمکی افسرده می باشد از راه رفتن در آب به تنهایی بسیار خوشحال است و لبخند رضایت بر لب دارد و از اتمام زمان درمان داخل آب ناراحت می شود.

ولی اگر محيط آب و خارج آن سرد باشد بیمار ریلکسیشن لازم را بدست نمی آورد. یا مثلا در بیماران MS اگر دمای آب بیشتر از ۲۹ درجه سانتیگراد باشد می تواند ایجاد کوفتگی نماید.

بیمار حرکات را در آب بسیار راحتتر انجام می دهد بنابراین اگر درمانگر صلاحیت لازم را نداشته باشد و حرکات بیمار را کنترل نکند، باعث صدمه و آسیب بیشتر بیمار خواهد شد.

منبع:

شناسنامه و استاندارد خدمت آبدرمانی ویرایش سال 95

تدوین کنندگان شناسنامه و استاندارد آبدرمانی:

دکتر اسماعیل ابراهیمی تکامجانی: استاد و ریيس دانشگاه علوم تواناخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران و دبير هيات ممتحنه وارزشيابی فيزیوتراپی و اعضای مصنوعی

دکتر سید منصور رایگانی: استاد و مدیر گروه طب فيزیکی دانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی، ریيس انجمن طب فيزیکی و دبير بور ممتحنه طب فيزیکی و توانابخشی

دکتر سید احمد رییس السادات: دانشيار دانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی و دبير انجمن طب فيزیکی

دکتر محمد علی محسنی بندپی: ریيس انجمن فيزیوتراپی

دکتر جواد صراف زاده : دانشيار دانشگاه علوم پزشکی ایران و دبير انجمن فيزیوتراپی ایران و دبير علمی قطب علمی آموزشی فيزیوتراپی ایران

دکتر محمد اکبری: استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران و عضو كميته نگارش شناسنامه

فیزیوتراپیست علی الستی: عضو كميته فنی انجمن فيزیوتراپی و عضو كميته نگارش شناسنامه

فیزیوتراپیست مهرداد بهرامیان: مسئول كميته فنی انجمن فيزیوتراپی و عضو كميته نگارش شناسنامه

فیزیوتراپیست محمد جعفر پوربهزادی: عضو كميته نگارش شناسنامه

فیزیوتراپیست شقایق فولادوندی: عضو كميته نگارش شناسنامه

فیزیوتراپیست هوشنگ امامی: عضو كميته نگارش شناسنامه

دکتر پریسا ارزانی: عضو كميته نگارش شناسنامه

فیزیوتراپیست هنگامه نیکجوی: عضو كميته نگارش شناسنامه

تحت نظارت فنی: استانداردسازی و تدوین راهنماهای بالینی

دکتر علیرضا اولیایی منش، دکتر مجید داوری، دکتر آرمان زندی، دکتر آرمین شیروانی، مجید حسن قمی،دکتر عطیه صباغیان پی رو، دکتر مریم خیری، دکتر بیتا لشکری، مرتضی سلمان ماهینی

التهاب غلاف کف پا یکی از دردهای رایج کف و پاشنه پا می باشد. التهاب غلاف کف پا در واقع التهاب پلانتار فاسیا (Plantar Fascia) می باشد که یک غلاف فیبری بوده که اکثر کف پا را در بر می گیرد.

به طور تقریبی در حدود دو میلیون نفر در سال به این عارضه مبتلا می شوند. این غلاف از یک طرف به استخوان پاشنه و از طرف دیگر به استخوان پایه انگشتان پا متصل می باشد و ماهیچه کوچک کف پا را پوشش می دهد. در زمان راه رفتن و دویدن, زمان بلند شدن پنجه (toe-off) , غلاف پلانتار فاسیا به حالت کشیده در می آید و کمک می کند که پا بصورت یک اهرم با یک نیروی هل دهنده عمل کند.

این غلاف یکی از ساختارهای پایدار کننده اصلی قوس کف پا می باشد. همچنین این غلاف وظیفه جذب ضربه و فشار از روی پا را بر عهده دارد.ورم این غلاف عمدتا در محل اتصال با پاشنه پا رخ می دهد. التهاب غلاف کف پا عموما در افراد سالخورده رایج می باشد زیرا که حرکت مفاصل پا, با افزایش سن کاهش یافته و تنش وارد شده بر این غلاف افزایش میابد.

همچنین این عارضه در افرادی که خیلی در حالت ایستاده قرار دارند و افرادی که پیاده روی زیاد یا ورزش زیاد می کنند رایج می باشد که در نتیجه استعمال مفرط می باشد. این عارضه بیشتر در خانمها و افرادی که اضافه وزن دارند رایج می باشد.

علائم و نشانه های التهاب غلاف کف پا:

التهاب غلاف کف پا, ایجاد درد در بخش داخلی پاشنه پا می کند و این درد معمولا به سمت داخلی کف پا هدایت می شود. این درد بهنگام انجام فعالیت آغاز می شود و معمولا در اول صبح هنگامیکه اولین قدم برداشته می شود رخ می دهد که البته بعد از چند دقیقه این درد فروکش می کند.

همچنین بعد از انجام فعالیت ورزشی ( نه در هنگام انجام فعالیت ورزشی) درد زیادی وجود دارد. اگر با تماس ناحیه متاثر از درد و یا کشیدن غلاف پلانتار فاسیا ایجاد درد شد, التهاب غلاف کف پا توسط یک دکتر یا فیزیوتراپ قابل تشخیص می باشد.

اما با استفاده از اسکن التراسوند التهاب غلاف کف پا قابل تایید می باشد بطوریکه ظاهر این غلاف ضخیم تر می شود. در موارد خاص که روشهای تشخیص نرمال جهت تشخیص موثر نیست, ممکن است از تصاویر اشعه ایکس بمنظور بررسی سایر شرایط مانند بررسی خار پاشنه یا شکستگی استخوان پاشنه پا استفاده شود.

تشخیص:

برای تشخیص این بیماری معمولا هیچ آزمایشی لازم نیست. تشخیص بر اساس شرح حال و معاینه فیزیکی انجام می‌شود. گاهی اوقات، دکتر ممکن است اشعه ایکس یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) را پیشنهاد دهد تا مطمئن شود درد به خاطر مشکل دیگری مانند شکستگی ناشی از فشار یا عصب گرفته بروز نکرده است.

گاهی اشعه ایکس نشان می‌دهد که تیغه‌ای از استخوان در پاشنه بیرو‌ن‌زدگی پیدا کرده است. در گذشته، این تیغه‌های استخوانی اغلب علت درد پاشنه شناخته می‌شدند و از طریق عمل جراحی برداشته می‌شدند. اما بسیاری از افرادی که تیغه استخوان در پاشنه دارند با هیچ درد پاشنه‌ای مواجه نمی‌شوند.

درمان:

در مطالعه ی اثر 8 هفته تمرين در آب در هیدرومِد بر بيماران مبتلا به التهاب غلاف کف پايي بررسی شد. 45 بيمار مبتلا به التهاب غلاف کف پايي بکار گرفته شدند. شرکت کنندگان در 2 گروه تمرين 30 و کنترل 15 قرار گرفتند.

برنامه تمريني 8 هفته تمرين پيشرونده در آب (هفته اي 3جلسه، ميانگين 53 دقيقه) شامل کشش غلاف کف پايي و عضلات خلف ساق، و تقويت عضلات داخلي پا بود. متغير مورد سنجش ميزان درد صبحگاهي بود که در هر 2 گروه اندازه گيري شد.

تحليل آماري داده ها در پايان 8 هفته نشانگر تفاوت معنادار درد صبحگاهي در گروه تجربي و نيز در مقايسه با گروه کنترل بود.

بنابراين 8 هفته تمرين در آب موجب کاهش درد صبحگاهي مبتلايان به التهاب غلاف کف پايي مي شود.

منابع:

وب سایت برنا اسپرت

سایت بهدار

عابديان سيده فهيمه*, خوش رفتاريزدي ناهيد, معظمي مهتاب. تاثير 8 هفته تمرين در آب بر درد افراد مبتلا به التهاب غلاف کف پايي. مطالعات طب ورزشي : بهار و تابستان 1394 , دوره – , شماره 17 ; از صفحه 99 تا صفحه 110 .

*جهت مشاهده تجهیزات هیدروجیم و هیدرومِد (ورزش در آب و آبدرمانی تخصصی) اینجا کلیک کنید.

ورزش در آب در هیدروجیم برای تمام گروه های سنی – از کودکان تا افراد سالمند – مفید است. حتی افرادی که با آسیب دیدگی های عضلانی، تاندون یا استخوان مواجه شده اند و همچنین افراد دارای اضافه وزن و زنان باردار می توانند ورزش در آب را امتحان کنند.

هر نوع ورزشی برای سلامت بدن انسان خوب است، و ورزش هایی که با آب سر و کار دارند، در زمره تمرینات کم فشار قرار می گیرند، که می تواند از بسیاری جهات برای انسان مفید باشد.

هنگامی که در هیدروجیم هستید، بدن حدود 90 درصد سبک‌تر احساس می شود. این به معنای آن است که هنگام ورزش در آب، بدن اثری مشابه با ورزش در خشکی را تجربه نمی کند.

همچنین، ورزش در آب در هیدروجیم شما را از روتین های یکنواخت در باشگاه دور می کند. با انجام ورزش های آبی در هیدروجیم، شما می توانید طی مدت زمان انجام تمرینات ورزشی شادابی خود را حفظ کنید، در شرایطی که یک روتین تمرینات ورزشی در خشکی می تواند به طور معمول با خستگی و افت سطوح انرژی همراه باشد. افزون بر این، ورزش در آب سرگرم کننده و لذت بخش است.

ورزش در آب در هیدروجیم برای تمام گروه های سنی – از کودکان تا افراد سالمند – مفید است. حتی افرادی که با آسیب دیدگی های عضلانی، تاندون یا استخوان مواجه شده اند و همچنین افراد دارای اضافه وزن و زنان باردار می توانند ورزش در آب در هیدروجیم را امتحان کنند.

ورزش کردن در هیدروجیم یک نوع فعالیت درمانی است که هم از نظر جسمانی و هم از نظر روانی برای انسان مفید است. در ادامه با برخی از فواید ورزش در آب در هیدروجیم  بیشتر آشنا می شویم.

کمک به کاهش وزن

ورزش های آبی در هیدروجیم می توانند به کاهش وزن سریع کمک کنند. در ورزش های آبی در هیدروجیم، تمرینات قدرتی و هوازی با مقاومت آب ترکیب می شوند. این به معنای آن است که کل بدن به فعالیت وادار می شود.

با توجه به شدت تمرینات و وزن شما، زمانی که روزانه برای حدود 30 تا 60 دقیقه ورزش آبی انجام می دهید، شما می توانید 300 تا 500 کالری در روز بسوزانید.

مطالعه ای که در سال 2010 در نشریه Journal of Obesity منتشر شد، نشان داد که دویدن در آب می تواند به کاهش چربی بدن و اندازه دور کمر و همچنین بهبود تناسب هوازی و کیفیت زندگی کمک کند.

مطالعه ای دیگر که در سال 2014 در نشریه Journal of Exercise Rehabilitation منتشر شد نیز نشان داد که ورزش آبی منظم در هیدروجیم می تواند به کاهش درصد چربی بدن کمک کند.

بهبود سلامت مفاصل

همان گونه که پیش‌تر اشاره شد، ورزش های آبی در هیدروجیم در دسته ورزش های کم فشار قرار دارند، که به بهبود سلامت مفاصل کمک می کنند. هنگام انجام یک ورزش آبی در هیدروجیم، شناوری در آب موجب می­شود تا فشار زیادی به مفاصل وارد نشود. همچنین، این شرایط اثرات منفی مانند درد و خستگی را به حداقل می رساند.

این برای افرادی که از برخی بیماری های مرتبط با مفاصل، مانند آرتریت، رنج می برند یا افرادی که دوره توانبخشی جسمانی را پشت سر می گذارند، بسیار مفید است.

بهبود انعطاف پذیری و تحرک

طی انجام ورزش هایی که در خشکی انجام می شوند حرکات بدن به واسطه اثرات نیروی گرانش زمین و نگرانی از زمین خوردن محدود می شوند. اما هنگام ورزش در آب در هیدروجیم ، قرار گرفتن بدن در برابر مقاومت آب به انعطاف پذیری بیشتر و افزایش دامنه حرکت مفاصل کمک می کند.

ورزش در آب در هیدروجیم برای بهبود انعطاف پذیری پشت و قسمت پایین بدن مفید هستند. انعطاف پذیری عنصری مهم برای تناسب اندام محسوب می شود، زیرا انعطاف پذیری کم می تواند دامنه حرکت و تحرک را محدود کرده، تعادل و هماهنگی را کاهش دهد.

آب گرم بهترین گزینه برای افزایش انعطاف پذیری است، زیرا به انعطاف بیشتر عضلات کمک می کند. از این رو، برای افزایش انعطاف پذیری و تحرک انتخاب استخرهای آب گرم بهترین گزینه است.

کاهش فشار خون

هنگامی که در هیدروجیم ورزش می کنید، مقاومت آب به گردش کارآمدتر خون در سراسر بدن کمک می کند. این شرایط فشار خون را کاهش می دهد و در بلند مدت، نرخ ضربان قلب در حالت استراحت را نیز کاهش می دهد.

به طور همزمان، ورزش در آب در هیدروجیم روشی خوب برای تقویت استقامت قلبی هستند.

مطالعه ای که در سال 2017 در نشریه European Journal of Preventive Cardiology منتشر شد، نشان داد که همانند ورزش در خشکی، ورزش در هیدروجیم نیز اثر مثبتی در زمینه کاهش فشار خون دارد.

افزایش قدرت عضلانی

به دلیل ماهیت آب ، در مقایسه با هوا مقاومت بیشتری دارد. بر همین اساس است که یک مایل شنا کردن در آب به زمان بیشتری نسبت به یک مایل پیاده روی در خشکی نیاز دارد.

هنگامی که در هیدروجیم ورزش می کنید، عضلات شما به صورت جدی درگیر فعالیت می شوند. همان گونه که برای غلبه بر مقاومت آب تلاش می کنید، عضلات رشد کرده و قوی‌تر می شوند. این شرایط به بهبود انعطاف پذیری و چالاکی عضلانی نیز کمک می کند.

کاهش استرس

هر نوع ورزش در هیدروجیم می تواند در کاهش استرس و اضطراب مفید باشد. فعالیت در آب می تواند یکی از آرامش بخش‌ترین فعالیت هایی باشد که به کاهش استرس کمک می کند. قرار گرفتن در آب برای بدن و ذهن بسیار آرامش بخش است. در حقیقت، از صدای آب برای مدیتیشن نیز استفاده می شود.

تمرینات ورزشی آبی در هیدروجیم مغز را برای ترشح هورمون های احساس خوب که به نام اندورفین شناخته می شوند، تحریک می کند، که این شرایط استرس را کاهش داده و موجب شکل گیری احساسی خوب در شما می شود.

همچنین، انجام ورزش در آب در هیدروجیم جریان اکسیژن به عضلات را بهبود بخشیده و تنفس را تنظیم می کند.

استفاده از دمبل و هالتر هیدروجیم برای کسب بهترین نتیجه

مقاومت آب می تواند به عنوان وزنه یا عامل مقاومت درونی برای انجام تمرینات هوازی و قدرتی عمل کند.

مقاومت آب موجب می شود تا عضلات سخت‌تر کار کنند. این شرایط تسهیل چربی سوزی، کمک به کاهش وزن، و بهبود انعطاف پذیری را در پی دارد.

اگر از نظر کار با دمبل و هالتر هیدروجیم محدودیت ندارید، می توانید برای کسب بهترین نتیجه هنگام انجام ورزش های آبی در هیدروجیم از آنها استفاده کنید. کار با دمبل و هالتر هیدروجیم برای جلوگیری از کاهش تراکم توده استخوانی و پوکی استخوان بسیار مهم است.  

توضیحات دمبل آبی غلطکی

مشخصات فنی:

• جنس:فوم متراکم+پلی اتیلن
• ابعاد:طول:cm60 قطر: cm5/13

کارکرد:

• مناسب برای پرورش اندام فوقانی
• ایده­آل برای توانبخشی کاربردی
• ایده­آل برای بهبود عملکردِ بازوها و مفاصل مرتبط، عضله و تاندون­ها، بخصوص برای چرخش داخلی و خارجی اندام فوقانی

 برای اطلاعات بیشتر و سفارش محصولات اینجا کلیک کنید.

توضیحات آگوا پُل

مشخصات فنی:

• جنس: استیل 304+پلی اتیلن
• ابعاد : طول:80cm ، عرض: 80cm،  ارتفاع: 211cm
• عمق  مفید استفاده:130 – 140 cm

کارکرد:

• امکان انجام بیش از 150 تمرین در آب به کمک آگوا پل
• انجام تمامی تمرینات در حالت شناوری و بدون بارگذاری بر مفاصل
• مناسب برای تقویت عضلات بازوها، شکم و پاها

برای اطلاعات بیشتر و سفارش محصول  اینجا کلیک کنید.